Experimenteren met kostendelersnorm

De zogeheten kostendelersnorm, die inhoudt dat wanneer meerdere personen binnen een huishouden een uitkering ontvangen er op de uitkering van de hoofdbewoner wordt gekort, leidt al enige tijd tot discussie. Er blijkt namelijk een effect te zijn op de vraag naar sociale huurwoningen.

Samenwonen wordt door deze norm ontmoedigd en daardoor is er een grotere vraag ontstaan naar sociale huurwoningen. Mede in het licht van de grote vraag naar woonruimte lopen er in diverse gemeenten proeven om, onder voorwaarden, de kostendelersnorm niet of slechts deels toe te passen indien mensen gaan samenwonen.

Als VVD blijven we het uitgangspunt van de kostendelersnorm onderschrijven, namelijk het voorkomen dat er uitkeringen worden ‘gestapeld’ op één adres, maar de huidige schaarste aan woningen heeft ons ook voor de vraag gesteld welke factoren invloed hebben op de vraag naar woonruimte. Dat er meer woningen gebouwd moeten worden is voor ons buiten kijf. Tegelijkertijd is het verstandig om ook eens goed te kijken of de vraag naar zelfstandige woonruimte niet verminderd kan worden door de huidige beschikbare woonruimte beter te benutten.

Hoe meer mensen in één woning des te minder woningen er nodig zijn. Het geheel of deels ontheffing verlenen van de kostendelersnorm zal weliswaar niet veel effect hebben op de vraag naar woonruimte maar het is de moeite va het overwegen waard. De vraag is welke voorwaarden je aan de ontheffing wil verbinden. We hebben het college de vraag gesteld of het college heeft nagedacht over een vergelijkbare proef zoals die in andere gemeenten is ingevoerd.