15 jaar, 20 jaar, 25 jaar…lang wordt er in Schijndel al gesproken over een podium. Het Citytheater is gedateerd en er bestond een sterke wens voor een podium voor kunst en cultuur. Lokale kunst en cultuur welteverstaan, dus in beginsel geen professionele theaterproducties, waar bijvoorbeeld de Blauwe Kei zich wel op richt. Al is het gezond om te kijken hoe de programmering van de Blauwe Kei, Mariëndael en het nieuwe Schijndelse podium zich tot elkaar verhouden en elkaar kunnen versterken. We praten immers over Meierijstad en niet over suboptimalisatie van voorzieningen in drie hoofdkernen.
Gisterenavond heeft de gemeenteraad van Meierijstad ingestemd met het voorstel om dit nieuwe podium te realiseren. Een besluit wat de gemeenteraad van Schijndel aanvankelijk in zelfstandigheid nog net vóór de fusie wilde nemen, maar waar toen Veghel en Sint-Oedenrode van zeiden: “dit is een forse investering en de keuze hiervoor hoort thuis bij de nieuwe raad van Meierijstad”.
Meer wensen dan eisen en budget
Het college heeft een voorstel uitgewerkt aan de hand van het programma van eisen. Om een forse investering gaat het zeker: ongeveer 2,6 miljoen euro. Lang niet alle wensen hebben een plek gekregen in het huidige voorstel. Zoals vaak bij nieuwe investeringen was de wensenlijst een stuk langer dan het budget in de begroting kon reiken. Dat is overigens heel gezond. Al die opties en mogelijkheden willen we best wel hebben, maar het budget dwingt ons om realistisch te kijken naar wat we écht nodig hebben of haalbaar is. Bovendien is beperkt budget ook een stimulans om creatief te zijn, zoals portefeuillehouder Roozendaal ook gisteren verwoordde.
2,6 miljoen, daar kan je veel mee doen. In elk geval moet dat voldoende zijn voor een prima amateurpodium. Een programma van eisen stellen we niets voor niets op. Die uitgangspunten zijn harde voorwaarden voor het realiseren van een podium wat aan onze kwaliteitsnormen voldoet. Wethouder Roozendaal zei het gisteren treffend: “Naast die eisen zullen wensen altijd blijven bestaan”.
Kruidenieren
Gisterenavond leidde die extra wensen tot kruidenieren in de Raad. Toch nog even wat extra budget (50.000 euro) uit de reserves trekken voor nieuwe gordijnen en een paar deuren links en rechts. Dat moet het niet het niveau zijn waarop we als Raad acteren. En als we dan toch stevige keuzes maken tussen wat écht nodig is en wat vooral wensen zijn, dan moeten we naar ruimte zoeken in het huidige budget, of in de begroting keuzes maken uit dingen die we dan (voorlopig) niet gaan doen. VVD was eigenlijk als enige partij terughoudend om die extra investeringen vrij te maken. Oké, ook Team vroeg of de middelen in de begroting ook niet als dekking gebruikt kon worden, zoals het potje ‘onvoorzien’.
Kijk wij snappen ook dat je met een beetje meer geld, een beetje meer kan bereiken. Maar als we op elk raadsvoorstel een beetje meer uit de reserves halen, dan hebben we ook steeds een beetje meer geld tekort. En dat kan niet. Iedereen die wel eens een keuken gekocht heeft, zal begrijpen dat een beetje meer geld voor de keuken, een beetje minder geld voor de badkamer betekent.
Suboptimalisatie
De discussie van gisteren was écht een discussie over suboptimalisatie. Suboptimalisatie over voorzieningen in deelkernen, maar ook suboptimalisatie van één investering ten opzichte van een totale gemeentebegroting. Laat de vergadering van gisteren een uitzondering zijn die we als Meierijstad nodig hebben om volwassen te worden als gemeenteraad. We hebben nog veel meer ambities opgenomen in de begroting van Meierijstad. Als we die t.z.t. allemaal opplussen met extra wensen uit de reserves, dan hebben we volgend jaar een groot probleem.
Om af te sluiten met de woorden van onze woordvoerder gisterenavond: “er is nu ruimte om de investering meer waarde mee te geven, maar het budget hoeft niet op”. Wij zijn benieuwd of het college dat kan waarmaken. Dat de portefeuillehouder vermeldde dat het potje ‘onvoorzien’ doorgaans toch écht wel op gaat, doet ons het ergste vermoeden.
Fractie VVD