Bestuurlijk schapengedrag bij aanpak vluchtelingenopvang

Het proces rondom de aanpak opvang vluchtelingen rammelt aan alle kanten en is VVD Sint-Oedenrode een doorn in het oog.

Het zal geen geheim zijn dat de gemeentelijke molen niet bekend staat om de snelheid waarmee zij draait. Mogelijk heeft dat u wel eens verbaasd of gefrustreerd achtergelaten. De positieve kant daarvan is echter dat er tijd is om een weloverwogen, doordachte beslissing te nemen die recht doet aan alle belanghebbenden. Álle belanghebbenden en dat is niet alleen de profijtgroep of de politieke elite.

Zeker bij besluiten van grote impact wordt steeds vaker gepredikt dat er dialoog plaats moet vinden tussen partijen. Gesprekken tussen voorstanders, tegenstanders en neutrale nieuwsgierige partijen die nog een standpunt in moeten nemen. Werken aan draagvlak tijdens een proces is immers net zo belangrijk als de inhoudelijke uitkomst die op een moment gekozen wordt.

Helaas blijkt bij de aanpak vluchtelingenopvang eens te meer dat wanneer het écht complex wordt - en de dialoog het hardste nodig zou moeten zijn – alle mooie voornemens tot (beleids)participatie met voeten getreden worden.

Juist over een onderwerp waar iedereen op straat een mening over heeft, wordt ergens achter de schermen in stilte de oplossing bepaalt. Daar waar het gaat over verplaatsing van de Albert Heijn of de nieuwbouw van een Megastal, worden al maanden vergaderingen aaneen geregen. En dat is ook noodzakelijk om tot een afgewogen besluit te komen. Als het om vluchtelingen gaat, komen er vreemde krachten los, en wordt ineens voor ons allen bepaald bij welke mensen ze in de achtertuin komen wonen. 

Een scherp politiek dialoog mag ineens niet gevoerd worden, want “het onderwerp is al zo precair”. En “we willen toch geen Heessche toestanden?” Nee natuurlijk willen we die niet, maar voorkom je die toestanden juist niet door in dialoog het gesprek aan te gaan zonder dat je de uitkomst al bepaald hebt?

Het presidium wordt in vertrouwen bijeen geroepen, twee dagen voor het plan van aanpak aan de Commissaris van de Koning wordt gepresenteerd. Ruimte om er iets van te vinden door de lokale gemeenteraad, die is er niet. Immers moeten alle burgemeester wel uniformiteit uitstralen om samen een witvoetje te kunnen halen bij de Brabantse Rijksheer. De Rijksheer, die overigens de enige in het land is die gemeenten voor de schijn(!)verplichting stelt om vluchtelingen op te vangen.  Iets om over na te denken: zou die slaafse houding door de burgemeesters ook zijn aangenomen als de Commissaris van de Koning juist opgedragen had om het omgekeerde te doen?

En dat frustreert onze fractie in het proces. Er wordt gehandeld met de veronderstelling dat er maar één uitkomst mogelijk is. Als het COA zegt dat het minimale aantal vluchtelingen op één locatie 300 is, dan moeten het er 300 zijn. Hoezo een voorstel wat rekening houdt met ‘eigenschaligheid’? En beweren dat er een zorgvuldige dialoog met de omgeving zal plaatsvinden als de locaties concreet in beeld zijn, is niet meer dan een vorm van schijnparticipatie. Immers ligt de locatie dan vast. Welke dialoog moet er dan nog gevoerd worden?

Kortom veel frustraties over het proces en dan hebben we het nog niet over de inhoud gehad. Wat dat betreft kunt u er van de VVD op aan dat wij blijven bij de boodschap die we al vaker met u hebben gedeeld. In tegenstelling tot andere fractie kijken we nuchter naar de problematiek. We voeren op basis van argumenten en niet op basis van emotie de dialoog om tot de best passende oplossing te komen.

Voor vragen neemt u gerust contact op met de fractie VVD Sint-Oedenrode